“මොකක්ද 
ඔය කරන්න හදන්නේ...?
පාසල් කාලය තුළ දෙවරක්ම පාසලේ හොඳම කිමිඳුම් ශූරිය බවට පත්වූයේ මේරි බව සියල්ලෝටම අමතකව තිබුණි. ගැහෙන හදින් යුතුව ඔවුහු බලා සිටියහ. ජල තලය මතුපිට සෙලවීම ක්‍රමයෙන් වැඩි වූ අතර එකවරම මේරි මතුපිටට පැමිණියේ බ්‍රයන්ගේ කෙස් වැටියෙන් අල්ලාගෙනය.
එකවරම නීරෝ සහ පෝල් ඔවුන් ඔසවාගෙන සිටි කොටය මේරි හා බ්‍රයන් වෙතට දැමූ අතර ඔවුන් දෙදෙනා සතුටින් ඉපිලී ගොස් තිබුණි. කට කොනකට නගාගත් සිනාවක් සහිතව මිං සියෑන් මෙසේ කීවේය.
“මං කිව්වෙ ඔයාට පුළුවන් කියලා.....”
බ්‍රයන් සිටියේ කල්පනාවකින් නොවේ. මේරි ඔහුවද ඇදගෙන කොටය ඇති තැනට ගියාය. ඇයට ඔහුවද ඇදගෙන පිහිනීම දුෂ්කර වුවද ඇය දිගින් දිගටම පිහිනා ගොස් ලී කොටයේ එල්ලුනාය. අනතුරුව බ්‍රයන්ද අඩසිහියෙන් මෙන් ලී කොටයේ එල්ලුනේය.
එකවරම නීරෝ, පෝල් හා ජොනී මුළු වැරම යොදා වැල්පොට ඇද්දහ. ඉතා සවිශක්තියෙන් යුත් වැල්පොටක් බැවින් එය කැඩී ගියේ නැත. බ්‍රයන් හා මේරි කෙමෙන් කෙමෙන් ඉවුරට ඇදී ආ අතර ඈ හනිකට ඇවිදගෙන තම බෑගය, සපත්තු හා ජැකැට්ටුව ඇති තැනට ගියාය. බ්‍රයන් වෙරි වූ මිනිසෙකු සේ නැගිට වැනි වැනි ඉදිරියට ගියේය. එලෙස අඩි දෙකක් තුනක් ඉදිරියට ගිය ඔහු හතරගාතේ ඇද වැටුණේය.
ඉදිරියට දිවගිය පෝල් හා නීරෝ, බ්‍රයන් අසල දණින් වැටී ඔහුගේ පිටේ වූ බෑගය ගලවා ඉවතට දැමූහ. අනතුරුව ඔහු අනෙක් පසට හරවා ඔහුට කතා කළහ.
“බ්‍රයන්......, බ්‍රයන්......., මාව ඇහෙනවද...?” නීරෝ ඇසීය.
“නෑ..... එයාට ඔයාව ඇහෙන්නෙ නැහැ. එයාට සිහිය නෑ. ඔහොම්ම ඉන්න දෙන්න. තව ටිකකින් නැගිටියි....” මිං සියෑන් එතනට එමින් කීවේය. අනතුරුව ඔහු මේරි දෙසට හැරුනේය.
“කොහොමද ඔයාට.....?” මිං සියෑන් ඇසීය. නමුත් පිළිතුරු දුන්නේ ජොනීය.
“එයා සීතලේ ගැහෙනවා........” ජොනී කීවාය.
“අපි ගින්නක් ගහමු..., හතරවටෙන් කලුවර වැටීගෙන එන නිසා හොඳයි.....”
“හරි ඒක හොඳ අදහසක්. නීරෝ, පෝල් ඔය දෙන්නා ගිනි ගොඩක් ගහන්න. මං ගිහින් කන්න දෙයක් හොයන් එන්නම්...” මිං සියෑන් අඳුර දෙසට ගියේය.
“ජොනී මේරි එක්ක ගිහින් ඔය තෙත ඇඳුම් මාරුකර ගන්න උදව් වෙන්න.....”
“ගින්නක් ගහන්නෙ කොහොමද.....? ගිනිපෙට්ටියක් කෝ....?”’ පෝල් හඬනගා මිං සියෑන්ගෙන් විමසුවේය.
“පොඞ්ඩක් මොලේ පාවිච්චි කරන්න.....” ඔහු කීවේය. “මෙතැන හොඳට වේලුනු දර කොටු වගයක් තියෙනවා...” කියමින් ඔහු කෑමට යමක් ගෙනඒමට පිටත් විය.
පෝල් තවමත් කට ඇරගෙන මිං සියෑන් ගිය දෙසට තම මුහුණු හරවාගෙන සිටියේය. නීරෝද සුළු වේලාවක් බලාසිට අනතුරුව මිං සියෑන් ගිය දෙසට ඇවිදගෙන ගියේය. එය දුටු පෝල් කෑ ගසා නීරෝට කතා කළේය.
එක්වරම නීරෝ එකට වද්දමින් සිටි ගල් දෙකෙන් කොළ පැහැති ගිනිපුපුරු පිටවිය. ඒවා වියලුණු මීවණ පඳුරු මිටකට වැටුණු අතර කුඩාවට ගිනිගත්තේය. වහාම ගල් කැට දෙක පසෙකට දැමූ නීරෝ කටින් පිඹිමින් ගින්න පැතිරවීමට උත්සාහ ගත්තේය. ඔහුගේ උත්සාහය සාර්ථක විය. ගින්න ඇවිලුනි. අනෙක් දර කැබලිත්, මීවණ පඳුරුත් ගින්නට එකතුකර නීරෝ සාර්ථකව ගිනි මැලයක් ගැසුවේය. අනතුරුව ගින්න ඇවිලීමට උදව්කළ ගිනි ගල් දෙක තම බෑගයේ එළියෙන් වූ පොකැට්ටුවක තැන්පත් කර ගත්තේය.
“කොහෙද යන්නෙ....” හේ ඇසුවේ ප්‍රශ්නාර්ථයක් මුහුණේ රඳවාගෙනය. නීරෝ යන්නේ කොහෙද යන්න ගැටලුවක් විය.
“ඇයි ඇහුණෙ නැද්ද මං යන්නෙ දරටික ගන්න. උදව්වට ඔයත් එන්න...” එසේ කියමින් නීරෝ මිං සියෑන් පෙන්වූ තැන තිබුණු දර කොටු ඇහිඳින්නට විය. පෝල්ද නුරුස්නා බැල්මක් ආරූඪ කරගෙන ඔහු සමග දර ඇහින්දේය. ඔසවාගෙන යාමට නොහැකි තරම් දර එකතු කළ නීරෝ ඉතා අපහසුවෙන් ඒවා මීට පෙර සිටගෙන ස්ථානයට ගෙන ආවේය. පෝල් ද එසේ කළේය. අනතුරුව
දරකෝටු හතරක් ගෙන නීරෝ පොළවේ කොළරොඩු මදක් ඉවත් කර පිළිවෙලකට තැබීය. පෝල්ට ද අවසානයේ මෙසේ කීවේය.
“තරමක ලොකු ගල්ගෙඩි ටිකක් ගෙනත් දරටික වටේ රවුමට තියන්න....”
“මොකටද....?” පෝල් විමසීය....
“ගල් තිබ්බහම ගින්න වටේට පැතිරිලා යන එක නවත්වන්න පුළුවන්....” මෙසේ කියූ නීරෝ හතර වටේ ඇවිදිමින් යමක් සොයන්නට විය. පෝල් තැනින් තැන තිබුණු කලුගල් කිහිපයක් ගෙනවිත්
රවුමට දරකෝටු වටා තැබුවේය. අනතුරුව යමක් රැගෙන පැමිණෙන නීරෝ දෙස බැලුවේය.
“මොනවද ඔය...” පෝල් ඇසුවේය.
“වේලුනු මීවණ ගස් ටිකකුයි...., කලුගල් කැට දෙකකුයි...” නීරෝ පිළිතුරු දී කලින් දර කැබලි හතරක් පහක් තැබූ තැනට ළං විය. “ෂාහ්......... ඔයා නියෙමට ගල් ටික තියලා තියෙනවා...” ප්‍රශංසාත්මක මුඛයෙන් පෝල්ට කීවේය. වදනෙන් ආඩම්බරයට පත් පෝල් නීරෝ අසලට පැමිණ ඔහු කරන්නට යන්නේ කුමක්දැයි යන්නට අවධානය යොමු කළේය.
“මොකක්ද ඔය කරන්න හදන්නේ....?” පෝල් ප්‍රශ්නයක් ඉදිරිපත් කළේය. නීරෝ සිනාසුනේය. අනතුරුව මෙසේ කීවේය. “බලාගෙන ඉන්නකෝ......”
මෙසේ කියූ නීරෝ ක්‍රමානුකූලව අසුරා තිබුණු දර කැබැලි උඩින් ඔහු ගෙනා ආ වේලි ගිය මීවණ පඳුරුවලින් ටිකක් තැබුවේය. අනතුරුව ගෙන ආ ගල් කැට දෙක අතට ගත් ඔහු ඒවා තදින් එකට වැද්දීය. මෙය ඔහු දිගින් දිගටම කරගෙන ගිය අතර පෝල් උපාහාසාත්මකව සිනාසුනේය.
“ඕක හරියන්නෙ නෑ....” ප්‍රකාශය කියා නිමකිරීමටත් ඉඩ නොතබා එක්වරම නීරෝ එකට වද්දමින් සිටි ගල් දෙකෙන් කොළ පැහැති ගිනිපුපුරු පිටවිය. ඒවා වියලුණු මීවණ පඳුරු මිටකට වැටුණු අතර කුඩාවට ගිනිගත්තේය. වහාම ගල් කැට දෙක පසෙකට දැමූ නීරෝ කටින් පිඹිමින් ගින්න පැතිරවීමට උත්සාහ ගත්තේය. ඔහුගේ උත්සාහය සාර්ථක විය. ගින්න ඇවිලුනි. අනෙක් දර කැබලිත්, මීවණ පඳුරුත් ගින්නට එකතුකර නීරෝ සාර්ථකව ගිනි මැලයක් ගැසුවේය. අනතුරුව ගින්න ඇවිලීමට උදව්කළ ගිනි ගල් දෙක තම බෑගයේ එළියෙන් වූ පොකැට්ටුවක තැන්පත් කර ගත්තේය. එය දුටු පෝල් මෙසේ ඇසීය.
“මොකටද ඕවා බෑග් එකේ දාගන්නෙ....?” එසේ විමසුවත් ඔහු ගිනිමැලය පිළිබඳ අතිශයින් සතුටටපත්ව සිටියේය.
“ඒවා ඉස්සරහට ප්‍රයෝජනවත් වෙන්න පුළුවන්...” නීරෝ කීවේය. අනතුරුව ඔහු ජොනී හා මේරි දෙසට හැරණේය. “එන්න ඔයාලත් මෙතනට ඇවිත් උණුසම් වෙන්න.” ඔහු එසේ කියා පෝල්ට කතා කළේය.
“බ්‍රයන්වත් මෙතනට ගේමු...” එසේ කියා නීරෝ පෝල් සමග එක්වී බ්‍රයන් ඔසවාගෙන ගිනිමැලය අසලට ගෙනවිත් තැබීය. අනතුරුව පෝල් ඒ වනවිට ඔවුන් මිලදී ගත් පරණ ඇඳුම් ඇඳ සිට මේරි දෙසට හැරණේය.
“කොහොමද දැන්......?”
“හොඳයි..... කෝ ගුරුතුමා...?” මේරි ඇසුවාය. එවිට අඳුර වැටීගෙන එමින් තිබූ අතර අහස අලංකාර දම් පැහැයෙක් ගෙන තිබුණි. තාරකා මතුවෙමින් තිබුණි. තවම මිං සියෑන් පැමිණ තිබුණේ නැත. නීරෝ කලබල වී වටපිට බැලීය.
“කරදරයක් ද දන්නෙ නෑ...” නීරෝ කීවේය. නමුත් වැඩිපුර ඒ පිළිබඳව සිතීමට අවශ්‍ය වූයේ නැත. කැලය දෙසින් එකවර ‘සරසර’ හඬක් ද කෝටු කැඩෙන හඬක් ද ඇසුණි. නීරෝ, පෝල්, ජොනී හා මේරී ඒ දෙසට එකවරම හැරුණි. ඔවුන් දුටු දෙයන් සන්ත්‍රාසයට පත්විය. ඔවුන් වෙතට කලුපැහැ යමක් එනු පෙනුණි. ඒ කලු පැහැ විශාල ව්‍යාඝ්‍රයෙකු බවට සැකයක් නොවීය. වහා ගිනිමැලයෙන් ගිනිගන්නා දර කැබැල්ලක් පෝල් අතට ගත්තේය. නීරෝ ද වහා ඔහු අනුගමනය කළේය. නීරෝගේ හද ගැස්ම පෝල්ටත් ඇසෙන්නා සේය. එකවරම කලුපැහැති දෙය ඔවුන් අසලට පැන්නේය. අතිශයින් බියට පත්වූ නීරෝ විසිවී ගොස් වැටුණේය. ගිනිගන්නා දර කැබැල්ල ගිනි ගොඩටම වැටුණි.
“අතන මහා වැල් ගාලක්... එතනින් එන්න අමාරුයි. ඉතින් උඩින් පනින්න වුණා. බය වුණානම් සමාවෙන්න. අද රෑට අපට කන්න වෙන්නෙ අල තමයි...” මෙලෙස කියූ මිං සියෑන් ඔසවාගෙන ආ ප්‍රමාණයෙන් කුඩා අල ගොඩක් බිමට දැම්මේය.
මතු සම්බන්ධයි
No comments:
Post a Comment