පමාවක වූ සිත් රිදුම් පතර
චන්ද්‍ර මඩලට නැගී
සමාවක පෑ නෙත් හැගුම් වැතිර
නෙතග දුළැල් රැදී
අමාවක වූ නිසා සිත් අතර
අනිසි පෙම් සිතු මැවී...
චපල සදනිදු විසල් අහසේ
තාරකා හට ගැණුවේ...
වේදනා ළය පතුලේ සගවා
නිසල තරු කැට වැලපුනේ...
සදාකාලික ප්‍රේම සිතුමන්
නිත්‍ය නොම බැව් හෙලිවුනේ...
හුදෙකලාවට ආල බ`දිමින්
සදුද, තරුකැට වෙන්වුනේ...
විරහ සිතුමන් ළයේ සගවා
නඹෝ ගැඹරේ තනිවෙනා...
හිරු සදු තරු විලස කිසිදා
වෙන් නොවන බව දිවුරනා...
සදාකාලික සත වසග කොට
හීනමානෙක හිනැහෙනා...
නිරර්ථක මිනිසකුත් අසරණය
බැදීම් වෙත පෙම් බදිනා...
_නිර්නාමික අදහස්
නිළි බිරිඳ
ඔයා හැඩ
මොණරියක්
පිල් විදාගෙන නටන
පිල් කළඹ
උගස් කර
ඔයාව අරං
දුප්පත් වෙච්ච
මොණරෙක් මං
_සහස් රන්දුනු
සැමදා තරු පන්තියේ හෝටල් වල
සාද වලින් නම් මට නිමක් නැත
රස බොජුන් කොතෙක් තිබුණද
මට නම් ඉන් අතුරු ඵල
සුරලෝ පරදන සුර අගනුන්
පැමිණෙයි සැම දිනම
දකින දකින අගනුන් අත
ගන්නට සිතුනු විට
මිස් මැඩම් ගා ගෙන
ඔවුන් වට කැරකෙනවා හැර
වෙන කුමක් කරන්ටද
කවුරු කෙදිනක කැමති වේවිද
අත් කොට කළු කඹා අදින
කළු බෝ පටිය ගැට ගසාගත්
කොලූ ගැටයෙකුට
__බෝමිරියගේ - කේ.එස්.ජී
මම නුඹේ දුයිෂෙන්...
අල්තිනායි....
නොයනු මැන තනිකර මෙසේ
හිඔුල් පොප්ලර් තුරු අපේ
ඉකි බිඳිති රහසේ
මැකෙන යෞවන මතකයේ
කුළුදුල්ම පෙම සැඟවිලා
නොකී පේ‍්‍රමය සිතේ වැළලී
මතකයේ මැද මියෙනවා
බලා ඉඳ එන තෙක්ම පෙර මඟ
මගේ දෙනෙතත් බොඳ වෙලා
මතකයන් අමතක ද නුඹ හට
අයිලයට මඟ වැරදිලා
__ශාක්‍යා වික‍්‍රමආරච්චි
සොදුරියේ,
අසනු මැන
බුං! බුං!! බුං!!!
නැගෙයි පවනට
කළයේ බුං නද
සොදුරු මිහියෙන් නැගුණු තිර පට
කපාගෙන ඈ අවුත් හනිකෙට
නගා දෝතට රැගෙන දියපත
සතපවයි මුව සොදුරු දස්නෙක
ළතැවුලෙන් ඉම් සිඹුම් ගන්නට
නොහැකිවෙද නුඹෙ උවන පෑමට
කිසිදිනෙක ඔබ දැකලා නෑ මම
එහෙත් හදුනයි මාව හොදට ම
රෝස චෙරි මල් පාලමේ ළග
නේද සොදුරියෙ නුඹේ නවාතැන
අසා නොමැති ද මගේ කටහඬ
ගෙම්බාය මම පාලමේ යට
__එස්. ඩබ්. චාරුකා අමන්ති
විකල් වූ සිත්තරෙකි
මම
ඇහිපිල්ලමක් යටත්
නුඹවම මවන...
_සදලි සත්සරා
අග්නි පෙබරවාරී මැද කලාපය
No comments:
Post a Comment